Mijn enthousiasme voor het merk Mercedes Benz dateert al van 1971 toen ik als 20-jarige student HTS een uitstekende190D uit 1958 kon kopen voor de lieve som van Fl 1100,=
Diesel kon ik kopen voor Fl 0,18 per liter, maar alleen de dure wegenbelasting gaf wel eens stof tot nadenken hoe dat omzeild kon worden.
Deze dappere 190D heeft dienst gedaan tot 1978 en is nog verkocht aan iemand die de auto nog kon gebruiken als onderdelendonor.
Toch wel snel spijt van het afscheid van de Mercedes, dus een zoektocht in de zaterdag Telegraaf in de rubriek Speurdertjes, naar een Mercedes 190SL om te restaureren.
In 1981 had ik beet in Pijnacker waar een gepensioneerde autosloper nog twee wrakken in de hoek van de loods had staan: één 190SL met de motor en een origineel kenteken uit 1956 en de ander met een versnellingsbak en beide met een vaste kap.
In 1986 met de witte 190SL de eerste rit naar het APK keuringsstation en uiteraard met zo’n bekend klein stickertje op de kentekenplaat weer terug naar huis.
Om toch nog een beetje bezig te blijven in Mercedes-land heb ik mij toen bij de Mercedes 170 Club aangemeld om in het onderdelenmagazijn te assisteren, wat ik tot 2008 met veel plezier heb gedaan, ook omdat ik met mijn technische achtergrond de nodige reparatietips aan de magazijnbezoekers kon meegeven.
Tijdens een buitenlands evenement naar Bremen had ik ooit tegen de eigenaar van een O319D uit 1958 geroepen: ”als je deze verkoopt, moet je me bellen!”.
Tien jaar later belde hij en zo werd ik ook eigenaar van een nieuw restauratieproject wat in 1999 succesvol werd afgerond en sindsdien toeren we af en toe met deze (camper)bus door binnen- en buitenland.
Maar het enthousiasme voor de ponton modellenreeks was ook nog steeds in hoge mate aanwezig en als er dan in een koude loods een Franse 220SE Coupé staat weg te kwijnen, dan is de verleiding wel erg groot, dus zo werd ik eigenaar van nummer drie in de stal.
Na eerst een nieuwe garage met brug en vloerverwarming gebouwd te hebben ben ik in 2001 begonnen met de volledige restauratie van de 220SE en sinds 2013 rijden we hier heel chique en comfortabel mee rond.
Maar stil zitten is niet mijn sterkste kant, dus in 2017 een Amerikaanse 380SL gekocht met “wat werk” !
Dat hebben we geweten: inderdaad nergens roest, maar verder alles gedemonteerd, auto gespoten, alle rubbers vervangen en nieuwe zomerkap gemonteerd.
Motor gaf ook wat kuren, dus die ook maar uit elkaar gepeuterd en van nieuwe ingewanden voorzien waardoor de auto inmiddels voortreffelijk rijdt en uitermate betrouwbaar is voor de lange buitenlandse ritten.